Lankijskie dolce far niente

15aPo wycieczkach dookoła wyspy, po zwiedzeniu wielu wspaniałych miejsc, zobaczeniu niezliczonych zabytków, po przeżyciu wielu atrakcji, warto zafundować sobie na Sri Lance choć kilka dni błogiego leniuchowania na plaży. Pamiętam, mnie przydało się to w dwójnasób po przeżyciach jakie zafundowała mi korporacja. Moje ciało dosłownie wołało: reset i relaks kobieto, reset!  W Ahungalli, na południowo – zachodnim wybrzeżu wyspy warunki ku temu były wręcz znakomite. W lutym pogoda jak drut: 30 C i słońce, tylko słońce.

Rajzefiber w Polskim Radio PiK – Sri Lanka

xxDSC_0071Nazywana Perłą Oceanu Indyjskiego, rajska wyspa, którą zachwycał się już przed wiekami sam Marco Polo – Sri Lanka. Istnieje legenda mówiąca, iż po wygnaniu z raju Adam i Ewa właśnie tu znaleźli schronienie.

Niewielka wyspa, która przyciąga turystów swymi licznymi atrakcjami. Bogata historia, wspaniała kultura, bujna przyroda, cudowne warunki do wypoczynku.

Jeżeli chcecie dowiedzieć się  o Sri Lance więcej, zapraszam do wysłuchania radiowego wywiadu ze mną, przeprowadzonego przez red. Tomasza Kaźmierskiego w ramach magazynu turystycznego „Na szlaku” Polskiego Radia PiK.

Z Pakistanem w roli głównej

pkPo powrocie z Pakistanu w dowód wdzięczności dla goszczących mnie Pakistańczyków postanowiłam opowiedzieć Polakom jaki ten kraj jest naprawdę. Początkowo były to opowieści skierowane do rodziny i znajomych. W sierpniu pojawiły się moje pierwsze artykuły o Pakistanie na blogu oraz posty na blogowym fanpage’u na Facebooku. Jednocześnie posypały się propozycje zaprezentowania wrażeń z podróży podczas publicznych wystąpień. Nie ośmieliłam się kreować siebie na Bóg wie jaką podróżniczkę, pragnęłam, by to Pakistan był w roli głównej. Swoją prezentację zatytułowałam: „Pakistan przełamując stereotypy”.  Pytając ludzi o pierwsze skojarzenie z tym krajem odpowiedzi były niemal identyczne: terroryzm, Talibowie, zamachy bombowe, ekstremistyczny islam, niebezpieczeństwo. Podczas prezentacji krok po kroku obalałam wszystkie mity.

Chronologicznie tak przedstawiają się moje spotkania z publicznością:

Filmy – Rajzefiber poleca cz1.

W każdy piątek na blogowym fanpagu na Facebooku prowadziłam cykl KINO NA WEEKEND. Zbliża się koniec roku, a więc jest to dobra okazja na podsumowania. Okres międzyświąteczny mam nadzieję, że będzie sprzyjał wypoczynkowi, między innymi z dobrym kinem. Oto moje propozycje związane z tematyką subkontynentu indyjskiego. W pierwszej części filmy dokumentalne. Zamieszczone linki to zwiastuny filmów.

4„Odzyskać twarz” („Saving Face” 2012) – reż. Daniel Junge and Sharmeen Obaid-Chinoy.   Wstrząsający film warty obejrzenia. Dokument zabiera nas do świata chirurgii plastycznej. Poznajemy ludzi, którzy są specjalistami w tej dziedzinie. Zobaczymy też ich pacjentów cierpiących na rozmaite deformacje twarzy. Dlaczego? Zobaczcie sami. Film emitowany w TVN24 w cyklu Ewa Ewart poleca. Zdobywca Oscara w kategorii krótkometrażowy film dokumentalny 2012 (Oscar for Best Documentary Short for „Saving Face” at the 84th Academy Awards in 2012)

http://www.youtube.com/watch?v=hWrk-brFCrY
http://www.youtube.com/watch?v=2GDxSAHUOBQ

Święte Drzewo Bodhi

Buddyjskie święta w większości związane są z kalendarzem księżycowym, tylko niektóre rocznice obchodzone są według kalendarza gregoriańskiego. Jedną z konsekwencji tego systemu jest fakt, że daty buddyjskich świąt są ruchome. Na całym świecie, a zwłaszcza na Sri Lance pełnia księżyca jest w buddyzmie bardzo ważna. Ze względu na jej znaczenie w życiu religijnym buddystów (stanowią oni tu około 70% społeczeństwa) wszystkie dni pełni księżyca tzw. poya (jest ich 12 w roku) zostały uznane przez rząd za dni świąteczne. Określenie „poya” w sanskrycie oznacza „szybki dzień.” W dniu tym zabronione jest spożywanie alkoholu i mięsa, a sklepy i instytucje państwowe są zamknięte.

Energetyczny blackout

Load-Shedding-and-WAPDA-Funny-Jokes-Operation-theatres-in-Pakistan-in-near-futureduring-load-shedding-Funny-Load-shedding-and-Electricity-Bijli-JokesZ poprzednich moich postów Pakistan i Indie jawią się jako krainy mlekiem i miodem płynące. Oczywiście jest to tylko jedna strona medalu. Jak każdy kraj, tak i te mają swoje problemy i bolączki trapiące obywateli. Nadszedł grudzień, dni coraz krótsze, a więc tym razem podejmę „mroczny” temat. Taką ciemną (nomen omen) stroną subkontynentu jest poważny kryzys energetyczny.

Co to dokładnie oznacza doświadczyłam na własnej skórze będąc w Indiach, a zwłaszcza w tym roku w Pakistanie. Kiedy w Polsce zabraknie nam prądu przez godzinę lub dwie jesteśmy już nieszczęśliwi i dopiero wtedy uświadamiamy sobie jak jest to wielkie uzależnienie od energii elektrycznej. Nie wspominając o oświetleniu, wokół nas aż roi się od sprzętów elektrycznych i elektronicznych. Są domy, w których bez prądu nie ma nawet jak ugotować sobie wody na szklankę herbaty. Taka prawda. A teraz wyobraźcie sobie codzienne życie, w którym  przerwy w dostawie prądu mogą trwać 6-8 godzin na dobę!  Wyłączenia prądu są już teraz codziennością, z którą mieszkańcy Pakistanu i Indii muszą się zmagać non stop.

Gotowanie w Pakistanie

0 jedzenieKuchnia pakistańska jest mieszanką różnych regionalnych tradycji kulinarnych Azji Południowej, charakteryzuje się dużą różnorodnością i bogactwem smaków.  W Pakistanie serwowane potrawy różnią się znacznie zależnie od regionu, z którego pochodzą, odzwierciedlając etniczną i kulturową różnorodność  kraju.

Jedzenie we wschodnich prowincjach Pendżab i Sindh jest podobne do kuchni północno – zachodnich Indii, obfituje w przyprawy i jest bardzo pikantne. Potrawy w zachodnich prowincjach: Beludżystan, Chajber Pusztuński i Terytoriach Plemiennych Administrowanych Federalnie pełne łagodnych, aromatycznych przypraw z mniejszą ilością oliwy, wykazują powinowactwo do kuchni sąsiednich krajów: Iranu i Afganistanu. Kuchnia z Azad Jammu i Gilgit-Baltistan to z kolei nieco inny styl gotowania, jest podobna do kuchni znajdujących się w Azji Środkowej i południowo- zachodnich Chinach . Kuchnia międzynarodowa i fast food’y są popularne w większych miastach Pakistanu. Ponadto, w wyniku zmian w stylu życia, gotowe mieszanki przypraw (masala) i gotowe jedzenie się coraz bardziej powszechne.

Szafirowa wyspa

Geschliffener_blauer_Saphir

W poprzednich artykułach pisałam o tym, że Cejlon znany jest z najlepszej na świecie herbaty, bogactwa przypraw i wspaniałych słoni. Zapewne niewiele osób wie, iż jest to jeden z niewielu krajów, w których licznie występują kamienie szlachetne i półszlachetne. Ja przyznaję się, przed podróżą tam tego nie wiedziałam.

Już przed wiekami Cejlon był nazwany „Ratna – Dweepa”, co w tłumaczeniu oznacza „wyspę klejnotów”. Nazwa ta jest odzwierciedleniem naturalnego bogactwa. Prekambryjskie masywy górskie, które wznoszą się w środkowej części wyspy, skrywają niezliczoną ilość cennych minerałów.